به گزارش تحریریه، سال هاست که عمده واردات نهاده های دامی مورد نیاز ایران از مبداء آمریکای جنوبی و از طریق بنادر جنوبی کشور انجام می شود. برخی کارشناسان معتقدند که امکان واردات نهاده های مورد نیاز کشورمان، از مبداء اوراسیا و از طریق بنادر شمالی وجود دارد. چرا که این مسیر، سریعتر و مطمئن تر است. همچنین قیمت تمام شده نهاده های دامی وارداتی به کشور، از مبداء روسیه و قزاقستان، در مقایسه با آمریکای جنوبی، ارزان تر است. اما ظاهرا کشورمان برای جایگزینی روسیه و قزاقستان و حذف آمریکای جنوبی در کوتاه مدت، دچار مشکلاتی است.

«سید فرزاد طلاکش» دبیر کل انجمن ملی طیور ایران، با اشاره به مشکلات کشورمان در زمینه واردات از کشورهای شمالی، بیان داشت: حضور فعال در بازار شمال و ارتباط تجاری با منطقه اوراسیا، می تواند فرصت های مناسبی را پیش روی کشورمان قرار دهد. قطعا بهره گیری از ظرفیت بنادر شمالی در معاملاتمان با کشورهایی چون روسیه و قزاقستان، امری ضروری است. اما در این بین، دو بحث مهم به میان می آید که توجه به آن ها، بسیار مهم و حیاتی است. نخستین مورد، همانا ظرفیت بنادر شمالی ایران است. چرا که بنادر شمالی کشورمان، ظرفیت پذیرش کشتی هایی با تناژ بیش از 5 هزار تن را دارا نیستند. همچنین ما درباره دریای خزر صحبت می کنیم که قطعا امکان استفاده از کشتی های عظیم اقیانوس پیما با ظرفیت هایی بیش از 50 هزار تن، در آن وجود ندارد. به بیان ساده تر، ما در شمال با کمبود ظرفیت طبیعی و توسعه ای مواجه هستیم.

وی در ادامه افزود: اما دومین بحث و نکته مهمی که لازم است به آن توجه نماییم؛ میزان ظرفیت کشورهای شمالی ماست. به بیان ساده تر، کشورهایی چون روسیه، قزاقستان و اوکراین، در حال حاضر و در کوتاه مدت، امکان تامین نیازهای ما را ندارند. چرا که آن ها بازارهای خاص خود را داشته و ظرفیت تولیدی آن ها، حداقل در کوتاه مدت، امکان پاسخگویی به نیاز وارداتی ایران را ندارد. یعنی اگر ایران، بدون برنامه ریزی و در کوتاه مدت، به دبنال جایگزینی کشورهایی چون روسیه برای تامین نهاده ها باشد؛ این احتمال وجود دارد که حتی هزینه های تمام شده از گزینه آمریکای جنوبی بیشتر گردد.

دبیرکل انجمن ملی طیور ایران، در ادامه اضافه نمود: اما درباره دام سبک یا همان طیور، لازم است به نکاتی توجه شود. از آنجایی که صاحب نظران و کارشناسان محترم به دنبال کاهش هزینه های تمام شده تولید کشور هستند؛ معتقدم که راه ها و پیشنهادهایی در این زمینه وجود داشته و قابل ارائه است. به عنوان مثال ما نباید ابدا از بحث افزایش بهره وری و ارتقای نژادی غافل شویم. همچنین اصلاح جیره ها نیز در این زمینه کمک کننده است. البته در بحث نژاد، طی سال های گذشته فعالیت های خوبی صورت پذیرفته و حرکت رو به جلویی انجام شده است.

وی در ادامه افزود: متاسفانه بحث فرسایش برای تولید ما عذاب آور شده است. به عنوان مثال، در مرغداری های گوشتی، ما با مشکل فرسودگی، دست به گریبان هستیم. لذا متاسفانه شاهد هستیم که 10 درصد از دانه خوراک مرغ، به کلی نابود شده و امکان مصرفش وجود ندارد. از سوی دیگر، میزان بیماری در مرغداری های ما متاسفانه همچنان بالا بوده و ضریب هضم و جذب مرغ های ما در اثر مشکلات متعدد، کاهش می یابد. بنابراین ما از فرسوده بودن و عدم بهره از تکنولوژی های روز، در رنج هستیم.

سید فرزاد طلاکش در ادامه بیان داشت: صنعت مرغداری ما نیازمند تحولی عظیم در جهت افزایش بهره وری است. ما دست همکاری را به سوی محققان عزیز کشورمان دراز می نماییم. قطعا محققان و صاحب نظران ایرانی می توانند تا با مطالعه بر روی تکنولوژی های روز و مزیت های بومی کشور، میزان بهره وری در صنعت مرغ کشور را افزایش دهند. بدون شک علم روز به ما کمک خواهد نمود تا فکری برای جایگزینی نهاده های دامی که حجم بالایی از آن، وادراتی بوده؛ نماییم. یعنی می توان با برنامه ریزی، در میان مدت و دراز مدت به کلی کشور را از واردات نهاده های دامی، بی نیاز نمود.

وی افزود: متاسفانه در کشور ما حجم پرتی و حیف و میل خوراک مرغ، بالاست. چرا که اشتباهات آزاردهنده را دائما تکرار نموده و در صدد اصلاح رویه های غلط نیستیم. به بیان ساده تر، هیچ کشوری بر روی کره خاکی به جز ایران نخواهید یافت که به جای تحویل نهاده دام سبک به کارخانه، به تک تک 18 هزار مرغداری گوشتی، مستقیما سهمیه دهد. اگر به جای تحویل بار به این مجموعه عظیم واحدهای صنعتی، به 200 کارخانه مشخص، بار را تحویل داده و آن ها را برای تحویل محصولی با کیفیت و تحت نظارت، مدیریت صحیح نماییم؛ قطعا بخش بالایی از پرتی های ما، حذف خواهد شد.

دبیر کل انجمن ملی طیور ایران، در ادامه تاکید نمود: هنگامی که خوراک و نهاده دامی ما از مبداء برزیل بر روی کشتی های عظیم، شروع به حرکت نموده و این مسیر طولانی تا ایران را طی می نماید؛ قطعا دچار افت کیفیت می گردد. یعنی بحث کپک، مخمر، قارچ و سایر آلودگی ها، سلامت بار را تهدید می نمایند. همچنین، علاوه بر اینکه خطر آلودگی در مسیر طولانی تا کشورمان وجود دارد؛ پس از تخلیه و انبارمانی در بنادر و گمرک ایران، این آلودگی ها چندین برابر می گردد. چرا که انبارهای ما استاندارد نبوده و مدت انبارمانی محصولات، معمولا بسیار طولانی است. توجه نمایید که بهترین انبار برای نگه داری نهاده ها، نه روی زمین، بلکه سیلوها هستند و قطعا ما ظرفیت سیلویی کافی در بنادرمان، جهت انبارش این حجم بالای وادرات را دارا نیستیم.

وی در پایان، افزود: بنابراین باید تصمیماتی را در جهت بهبود شرایط فعلی، اتخاذ نماییم. اما متاسفانه ما با نوعی از مدیریت ضعیف در کشورمان مواجه هستیم که به جای اصل، همواره درگیر حاشیه هاست. کشور همسایه ما ترکیه نیز، تقریبا به اندازه ما واردات نهاده های دامی داشته و هیچ کدام از مشکلات ما را ندارد. البته مشکلات موجود را تماما حاصل سوءمدیریت دانسته و باور نمی کنم که کسانی به دنبال ضربه به تولید داخلی هستند. چرا که قطعا افکار پلیدی می تواند وجود داشته باشد که با روش های هدفمندتری چون شیوع بیماری های کشنده در میان طیور، تولید صنعت مرغداری کشور را با مشکلات جدی مواجه نماید.

پایان/